قوس کف پا, حالت ارتجاعی و انعطاف پذیری به پا می‌دهد و کمک می‌کند وسط پا باز و بسته شود. قوس کف پا به جذب شوک و حرکات ناگهانی کمک می‌کند و قدرت و تعادل بدن را حفظ می‌کند. همچنین این قوس‌ها وزن بدن را به طور یکنواخت روی پا پخش می‌کنند. هنگامیکه کف پا صاف باشد، بقیه بدن باید بدون هیچ قوسی این بار را تحمل کند در این صورت بار اضافی روی پاها قرار می‌گیرد و موجب درد و التهاب در زانوها و کمر می‌شود.

کف پای صاف یکی از دلایلی است که باعث می‌شود پا, مچ پا یا سایر نقاط بدن درد داشته باشند. اگر قوس کف پای شما اخیرا کاهش پیدا کرده است، کمر درد دارید و کفش‌های طبی یا ارتوپدی به کاهش درد پا کمکی نمی‌کنند و یا اگر به طور مداوم پا سنگین یا سفت می‌شود، به پزشک مراجعه کنید.

کف پای صاف موجب می ‌گردد که مچ پا و دیگر نقاط بدن درد بگیرند. شما برای درمان صافی کف پا باید بر اساس علائمی که دارید از روش ‌های متنوع استفاده کنید. اگر شما کف پای صاف خود را درمان نکنید امکان دارد به دردهای متنوعی مانند کمردرد و یا پا درد مبتلا شوید. بر همین اساس نیاز است که از روش‌ های متنوع درمان کف پای صاف استفاده کنید.

 

روش های درمان صافی کف پا

استراحت

استراحت کردن به درمان کف پای صاف کمک زیادی می‌ کند. اگر به دلیل دویدن روی سطوح ناهموار و همچنین فعالیت بیش از اندازه کف پای شما صاف شده است. بهترین روش درمان استراحت کردن می باشد. بنابراین بهتر است که برای درمان کردن کف پای صاف خود از تردمیل استفاده نمایید. استفاده کردن از یخ بعد از ورزش مفید می ‌باشد. از ورزش هایی که شامل پریدن و فرود آمدن می‌ شود باید خودداری نمایید. در صورتی که اضافه وزن دارید کاهش وزن به درمان کردن درد صافی کف پا کمک می کند.

کفش طبی

استفاده از کفش طبی یکی دیگر از روش های درمان می باشد. درد پا با استفاده از کفش های طبی مناسب کمتر می ‌شود. کفی های مناسب کفش ها از قوس کف پا محافظت می کنند. این کفی ها فشار وارد شده روی قوس پا را کاهش می‌ دهند. این کفی ها از چرخیدن پا جلوگیری می کنند. کف کفش های طبی سر پنجه پهن را به خوبی می پوشانند. اگر می‌ توانید می توانید پابرهنه راه بروید تا درمان صاف بودن کف پای شما به مرور زمان انجام گردد.

استفاده از بریس های مخصوص کف پای صاف

بریس مخصوص یکی دیگر از روش های درمان است. اگر ربات تیبیال خلفی در پای شما دچار ترمیم شود دستگاه های ارتوپدی و بریس های مخصوص به شما کمک می کنند. در صورتی که علت صاف بودن کف پا مربوط به مشکل سیستم عصبی و عضلانی می باشد، باید بدانید که بریس های مخصوص تاثیر زیادی جهت درمان دارند.

حرکات اصلاحی برای صافی کف پا

طب فیزیکی و حرکات اصلاحی یکی دیگر از روش های درمان می باشد. متخصص حرکات اصلاحی علائم صافی کف پای شما را ارزیابی می ‌کند. پس از آن متوجه می شود که آیا این علائم به دلیل قسمت های دیگر بدن می باشد و یا علائم دیگری موجب کف پای صاف شما شده است. برخی از مواقع امکان دارد که صاف بودن کف پا به دلایل متفاوت پیش آید. در بسیاری از موارد ضعف بدن و ساختار عضلانی خود می‌ گردد که اندام تحتانی ورم کند و فشار داشته باشد. این مسئله موجب صاف شدن کف پا خواهد شد. مشکل مربوط به صافی کف پا را با یک برنامه تمرینی متخصص حرکات اصلاحی می تواند درمان کند. جهت اصلاح ناهنجاری های مربوط به راه رفتن و شکل و فرم پا می توانید از حرکات اصلاحی کمک بگیرید.

اولتراسوند تراپی برای درمان کف پای صاف

درمان با اولتراسوند تراپی یکی دیگر از روش هایی می باشد که جهت درمان صاف بودن کف پا به کار گرفته می ‌شود. این روش با دیگر روش‌ های مربوط به فیزیوتراپی فرق می کند. این روش به صورت موقت درد پا را آرام می ‌کند. با استفاده از دستگاه اولتراسوند امواج صوتی از سطح شنوایی بالاتر می زنند و بافت پا را تحریک می‌ کنند.

اگر درد ناشی از صاف کف پاها نادیده گرفته شود ، می‌تواند به مرور زمان بدتر شود. انجام کارهایی مانند پیاده روی و فعالیت‌های دیگر می‌تواند سخت‌تر شود ، زیرا تعادل بدن تحت تأثیر قرار خواهد گرفت و درد در قسمت‌های دیگر بدن از جمله عضله ، مفصل و تاندون‌ها نیز ظاهر می‌شود. انواع پینه‌های پا ( روی پا و روی شست)، فاسیت پلانتار ، انگشت چکشی ، تاول و سایر مشکلات دردناک دیگر افزایش می‌یابد. ورزشکاران دچار آسیب استخوان ساق پا و شکستگی‌هایی می‌شوند و کیفیت کلی زندگی تحت تأثیر این مشکل قرار خواهد گرفت.

 

 

 

 

.

فیزیوتراپی کتف و بازو

دررفتگی شانه و دررفتگی کتف زمانی اتفاق می افتد که استخوان بالای بازو به خاطر فشار بطور کامل از محل عادی خود در حفره شانه (مفصل شانه) خارج شود. عدم قرار گیری مناسب شانه در محل معمولاً با درد زیاد و ناتوانی در حرکت بازو تا زمان جا انداختن و بر گرداندن شانه به محل آن همراه است.

هنگامی که فرد دچار دررفتگی کتف یا شانه می شود، معمولاً به خدمات تخصصی یک فرد حرفه ای برای برگرداندن شانه به محل و جا انداختن آن نیاز است. پس از اینکه استخوان شانه در محل صحیح قرار گرفت، متخصص فیزیوتراپی برای درمان دررفتگی شانه از برنامه توانبخشی بر روی شانه شما استفاده می کند تا به این ترتیب وضعیت شانه بهبود پیدا کرده و از آسیب دیدگی مجدد آن جلوگیری شود.

علت دررفتگی شانه 

دلایل دررفتگی و نیمه دررفتگی شانه و ناپایداری آن بسیار زیاد است. اگر سطح مفصل شکلی متفاوت داشته باشد – به‌عنوان‌ مثال اگر حفره گلنوئید کمی پهن‌تر از حد معمول باشد و یا سر استخوان بازو شکل بیضی به خود بگیرد – ممکن است مفصل ازلحاظ آناتومی در مقایسه با سایر افراد کمتر پایدار باشد.

ساختارهای متفاوتی از پایداری و ثبات مفصل شانه پشتیبانی می‌کنند، مانند:

لابروم گلنوئید:

یک حلقه غضروفی است که حفره گلنوئید را عمیق‌تر می‌کند و درنتیجه ثبات شانه افزایش می‌یابد.
کپسول مفصلی:

از یک غشاء تشکیل شده که کل مفصل را دربر می‌گیرد و یک پایداری برای کل مفصل ایجاد می‌کند، همچنین درون خود مایع مفصلی (مایع سینوویال) را نگه می‌دارد که باعث روان‌سازی سطح استخوان‌ها می‌شود.
رباط‌ها:

استخوان‌ها را نزدیک به یکدیگر نگه‌داشته و از حرکت نابجای آن‌ها جلوگیری به عمل می‌آورد.
عضلات:

با کمک رباط‌ها از ایجاد حرکت‌های ناخواسته جلوگیری به عمل می‌آورند، همچنین باعث حرکت مفصل نیز می‌شوند.
ممکن است بی‌ثباتی شانه توسط عوامل زیر ایجاد شود:

تروما:(بی‌ثباتی شانه در اثر سانحه) معمولاً به دلیل یک حادثه و یا آسیب خاص در ساختارهای پایدار کننده شانه، ایجاد می‌گردد.
مصدومیت‌های قدیمی: برای مثال ممکن است آسیب قدیمی باعث ضعف کپسول گردد که در پی آن نیمه دررفتگی شانه رخ می‌دهد. به این نوع بی‌ثباتی” نیمه دررفتگی پس از سانحه ” می‌گویند.
شل شدن مفصل (بی‌ثباتی غیرتهاجمی):ممکن است به خاطر اختلالات آناتومیک، یا برخی از شرایط (مانند ضعیف شدن ماهیچه‌ها در بارداری) مفاصل دچار حالتی شوند که به آن شلی مفاصل یا هایپرموبیلیتی می‌گویند.
ایجاد بی‌ثباتی حاد در یک مفصل آسیب‌دیده: معمولاً زمانی پدید می‌آید که یک آسیب حاد بر یک مفصلی که از قبل دچار نقص بوده، وارد می‌شود.

درمان

روش های درمان شانه درد ناشی از دررفتگی شانه می تواند شامل موارد زیر باشد:

• جا انداختن شانه: پزشک ممکن است بعد از تشخیص در رفتگی شانه سعی کند با استفاده از حرکت های آرام، استخوان های شانه را به محل صحیح آنها باز گردانده و در اصطلاح جا اندازد. در این حالت با توجه به مقدار درد و ورم، ممکن است نیاز به استفاده از مسکن یا ماده بی حسی وجود داشته باشد یا در مواقع نادر ممکن است قبل از دستکاری استخوان های شانه، بیمار در حالت بی هوشی عمومی قرار گیرد. هنگامی که استخوان های شانه به محل مناسب برگردانده شدند، درد شدید می بایست بلافاصله بهبود پیدا کند.
• عمل جراحی: در موارد نادر، در صورتی که اعصاب یا رگ های خونی شما آسیب دیده باشد، طبق تشخیص جراح شانه ممکن است  به عمل جراحی برای بیمار نیاز باشد.
• بی حرکت کردن: پزشک ممکن است از آتل برای چند روز تا چند هفته به منظور بی حرکت کردن وضعیت شانه و بازو استفاده کند.
• دارو: پزشک ممکن است داروهای مسکن یا شل کننده عضلات برای شما با هدف راحتی بیشتر در زمان درمان و بهبود شانه و بازو تجویز کند.
• توان بخشی. پس از اینکه آتل شما برداشته شد، مهم است که برنامه توانبخشی تدریجی برای بازیابی دامنه حرکت، نیرومندی و ثبات مفصل شانه شما شروع شود.

 

فیزیوتراپی بعد از دررفتگی شانه و کتف

درمان فیزیوتراپی برای درمان دررفتگی شانه برای تسریع فرآیند درمان و اطمینان از دستیابی به نتایج بهینه و پیشگیری از دررفتگی مکرر شانه لازم و ضروری است. این درمان ممکن است شامل ورزش های شانه درد و موارد زیر باشد:

• ماساژ بافت های نرم
• استفاده آتل
• حرکت دادن مفاصل (قفسه سینه یا گردن)
• طب سوزنی
• گرما یا سرما درمانی
• اولتراسوند
• ورزش های مخصوص برای بهبود توانایی چرخش، پایداری، تقویت، انعطاف پذیری و ایجاد ثبات در مفاصل کتف از سوی فیزیوتراپیست تجویز می شود.
• آب درمانی
• ارائه توصیه برای اصلاح فعالیت ها
• اصلاح وضعیت قرار گیری شانه
• اصلاح بیومکانیک (برای مثال اصلاح تکنیک های حرکتی، نحوه شنا کردن، ورزش تنیس، تکنیک برداشتن وزنه و موارد مانند آن)
• ارائه یک برنامه برای بازگشت به فعالیت های عادی و نظارت

متخصصان کلینیک فیزیوتراپی پرسیمه با بهره گیری از ابزارها و روش های گفته شد در درمان دررفتگی شانه و کتف اهداف زیر را دنبال می نمایند:

• بازیابی دامنه حرکتی: ورم و درد می تواند باعث کاهش دامنه حرکتی شانه شود. متخصص فیزیوتراپی می تواند به انجام تمرین های ورزشی ایمن و موثر برای بازیابی دامنه حرکتی کامل شانه به شما کمک کند. علاوه بر این، پزشک متخصص ممکن است از تکنیک های خاص تحت عنوان درمان دستی یا کایروپراکتیک برای کمک به کاهش درد در ناحیه شانه، بازو و کتف استفاده کند.
• تقویت شانه و بهبود عدم پایداری آن: در این حالت با توجه به میزان آسیب وارد شده و میزان پیشرفت شما در زمان ریکاوری، متخصص فیزیوتراپی می تواند از تمرین های تقویتی مناسب برای بهبود وضعیت شانه شما استفاده کند. در صورتی که فعالیت های لازم برای تقویت عضلات شانه استفاده نشود، همواره امکان باقی ماندن عدم پایداری مفصل شانه و دررفتگی های مکرر مفصل شانه به خاطر این مسئله وجود دارد.
• آموزش مجدد عضلات شانه: متخصصان حرکت درمانی می توانند به عضلات شانه شما برای یادگیری نحوه عکس العمل های صحیح به فشارهای تصادفی وارد شده کمک کنند. این متخصصان تمرین های تجویز شده برای بیمار را برای کمک به وی جهت بازگشت به فعالیت های عادی طراحی کرده اند.
• آموزش های خاص برای انجام فعالیت های عادی یا فعالیت های ورزشی: بر اساس الزامات شغلی یا نوع ورزشی که شما انجام می دهید، ممکن است نیاز به استفاده از یک برنامه توانبخشی اضافی برای کمک به عضلات شانه با توجه به فعالیت های انجام شده وجود داشته باشد. در این حالت متخصص فیزیوتراپی می تواند به طراحی برنامه ای که تمام این موارد را پوشش دهد، کمک کند. برای مثال، اگر شما به فعالیت پرتاب وزنه اشتغال دارید، متخصص فیزیوتراپی به شما برای بهبود وضعیت پرتاب کردن و توجه خاص به نحوه پرتاب وزنه کمک می کند.

بسیاری از بیمارانی که دچار دررفتگی کتف شده اند با استفاده از برنامه فیزیوتراپی مناسب بهبود پیدا کرده و به فعالیت عادی خود باز می گردند. این فرآیند نیاز به چند هفته تا چند ماه زمان برای دستیابی به اهداف بهینه مورد نظر دارد.

 

پارگی رباط صلیبی یک آسیب جدی برای زانو محسوب می شود و ممکن است نیاز به جراجی ترمیمی داشته باشد. بعد از انجام جراحی ترمیمی، جوش خوردن رباط صلیبی اهمیت دارد. به همین منظور انجام دستورات پزشک و فیزیوتراپی زانو بعد از عمل رباط صلیبی ضروری است. در فیزیوتراپی پرسیمه هدف ما از درمان بازگشت زانو به عملکرد طبیعی آن است.

علت پارگی رباط صلیبی

پارگی رباط صلیبی قدامی معمولاً در افرادی که تحرک زیاد دارند رخ می دهد. بعضی از حرکاتی که باعث این آسیب می شوند، اینها هستند:

• فرود اشتباه با کف پا در پرش
• کشیدگی بیش از حد مفصل زانو
• تغییر جهت سریع
• تغییر سرعت ناگهانی حین دویدن

این رباط ممکن است به دلیل ضربه به اطراف زانو هم آسیب ببیند. این آسیب در تصادف یا تکل در فوتبال هم رخ می دهد. پارگی رباط صلیبی قدامی از آسیب های شایع ورزشی است که باعث رگ به رگ شدن زانو می شود. به خصوص در ورزشکاران رشته هایی مانند بسکتبال، اسکی و فوتبال به علت پریدن یا چرخیدن، بیشتر از این ناحیه آسیب می بینند. تحقیقات نشان می دهد که آسیب های رباط صلیبی در زنان ورزشکار حدود دو تا ده برابر بیشتر از ورزشکاران مرد است.

 

روش های درمان پارگی رباط زانو ACL

مرحله حاد

در صورت نیاز به جراحی معمولاً آنرا ۳ هفته به تاخیر می اندازند تا التهاب کاهش یافته و از عوارضی مثل خشکی مفصل بدنبال جراحی سریع جلوگیری شود.

باید در این سه هفته عضلات جلو و عقب ران و دامنه حرکتی مفصل زانو تقویت و زیاد شود که این امر می تواند به کاهش تجمع مایع مفصلی و بدست آوردن سریع توان عضلانی بعد از عمل کمک کند.

مرحله بهبودی

– فاز اول : دو هفته اول بعد از جراحی را گویند و هدف در آن رسیدن به بازشدگی کامل زانو ( Full extension ) و حفظ قدرت عضلانی عضله چهارسر رانی و کاهش تورم و نیز توانایی خم کردن زانو در حد نود درجه است.

– فاز دوم : هفته سوم تا پنجم بعد از عمل را شامل می شود و هدف در آن حفظ توانایی باز کردن کامل زانو و افزایش میزان خم شدن زانو به بیش از ۹۰ درجه تا رسیدن به خم شدگی کامل زانو است.

– فاز سوم : هفته ششم را شامل می گردد و هدف در آن افزایش قدرت و سفتی عضلانی است و بدنبال این مرحله به آرامی به ورزش باز می گردیم.

بدون انجام تمرینات کافی در دوره بعد از جراحی, بازگشت به ورزش به زمانی معادل ۹-۶ ماه نیاز دارد.

یک نکته بسیار مهم

بعد از عمل جراحی زانو و رباط صلیبی قدامی زانو ACL، در فازهای اولیه درمانی به منظور جلوگیری از نیروهای برشی که باعث فشار به رباط می گردد، تمرینات جهت تقویت عضلات اطراف مفصل زانو باید تحت نظارت متخصص جراحی ارتوپد و فیزیوتراپیست صورت گیرد.

پس در مراحل اولیه نباید انقباض کانسنتریک عضله چهارسر(مثلا بالا آوردن فعال ساق پا درحالیکه زانو خم می باشد) صورت گیرد.

تاثیر فیزیوتراپی بر درمان پارگی رباط صلیبی

فیزیوتراپی برای پارگی ACL

• حرکات ورزشی به منظور بهبودِ انعطاف پذیری و استقامتِ زانو
• ماساژ بافت نرم
• متحرک سازی مفصل
• سوزن خشک
• الکتروتراپی
• بستن نوارچسب (tape)
• بستن بریس
• استفاده از عصا
• یخ درمانی یا گرمادرمانی
• توصیه‌های در مورد کنترل التهاب
• آب درمانی
• آموزش
• وصیه‌های برای اصلاح فعالیت‌ها
• اصلاح بیومکانیکی
• بازگشت تدریجی به برنامه ورزشی یا فعالیت

اکثر جراح ها شما را به راه رفتن در همان روز بعد جراحی رباط صلیبی تشویق می کنند. هنگام راه رفتن باید تاجایی که می توانید روی پا وزن اندازی کنید. معمولا باید با استفاده از عصای زیر بغلی راه بروید. تا روزی که به عصای زیر بغلی احساس نیاز می کنید، از آن استفاده کنید. زمان کنار گذاشتن عصا و راه رفتن مستقل از یک فرد تا فرد دیگر از چند روز تا چند هفته تفاوت دارد، ما در مرکز فیزیوتراپی پرسیمه به شما کمک میکنیم تا سریعتر به سلامتی خود بازگردید.

 

 

 

بسیاری از مشکلات گردن درد می‌تواند به علت عدم رعایت نکات ساده ولی مهم در زندگی روزمره مانند نحوه صحیح نشستن، ایستادن و مواردی از این قبیل باشد که اگر نسبت به آن اطلاع داشته باشیم، به سادگی می‌توان اقدامات لازم جهت پیشگیری از گردن درد را انجام دهیم و با سلامتی کامل زندگی کنیم.

1- یک بالش جدید را امتحان کنید .

بهتر است از بالشی استفاده کنید که ستون فقرات گردنی شما را در هم ترازی خنثی نگه دارد، یعنی انحنای طبیعی گردن شما حفظ شود. در اینجا چند نمونه را بیان می کنیم:

برخی افراد متوجه می شوند که گردن دردشان هنگامی کاهش می یابد که به پشت دراز می کشند و سرشان توسط یک بالش نسبتا تخت یا یک بالش ارتوپدی حمایت می شود.

برخی دیگر، لم دادن در یک صندلی یا مبل راحتی و یا خوابیدن در یک تخت قابل تنظیم که قسمت بالای بدن در شیب قرار بگیرد را ترجیح می دهند. در موقعیت لم داده، آنها می توانند از یک بالش کوچک یا نسبتا تخت استفاده کنند.

۲- اگر می توانید، به پشت بخوابید .

بطور کلی، خوابیدن به پشت بهترین وضعیتی است که به ستون فقرات شما اجازه می دهد استراحت کند. برخی افرادی که مشکلات گردن دارند، در می یابند که خوابیدن به پشت و قرار دادن یک بالش در زیر هر بازو برایشان مفید است، زیرا حمایت از هر دو بازو، فشار را از روی گردن بر می دارد.

استفاده زیاد از موبایل ، آن هم در حالیکه سرمان، در یک وضعیت خمیده به پایین قرار دارد، فشار زیادی به گردن وارد می کند . اگر ترجیح می دهید به پهلو بخوابید، باید بالش تان بیش از حد بلند نباشد. این ارتفاع باید مانع چرخیدن یا خم شدن سر و گردن تان بطور غیر طبیعی به هر طرف شود.

۳- اطمینان حاصل کنید که مانیتور کامپیوتر شما در سطح چشم تان قرار دارد .

راحت جلوی کامپیوترتان بنشینید و چشم هایتان را ببندید. هنگامی که آنها را باز می کنید، نگاه شما باید بطور مستقیم در وسط صفحه نمایش کامپیوتر باشد. اگر متوجه شدید که باید به پایین نگاه کنید، آنگاه باید چیزی زیر مانیتورتان قرار دهید تا بالاتر بیاید.

لپ تاپ ها اغلب، شما را مجبور می کنند که برای دیدن صفحه، سرتان را پایین بیاورید، بنابراین متصل کردن لپ تاپ تان به یک مانیتور یا صفحه نمایش جداگانه، اغلب بسیار مفید است.

۴- گردن تان را ورزش دهید و بکشید .

یکی از ساده ترین تمریناتی که می توانید انجام دهید، تمرین چین تاک، یا غب غب است. این تمرین به تقویت عضلاتی که باعث کشیدن سر برای هم تراز شدن با شانه ها می شوند، کمک می کند. همچنین، عضلات اسکالن و زیر پشت سری را امتداد می دهد.

این تمرین را به این صورت انجام دهید: در حالی که کمر و گردن شما صاف و شانه های شما کمی عقب باشند، بنشینید یا بایستید. تا جایی که احساس درد نکنید و یک کشیدگی خفیف تا متوسط احساس شود، چانه خود را پایین و عقب بیاورید.

وضعیت قرارگیری نادرست بدن، با فشار آوردن بر عضلات و رباط هایی که از گردن پشتیبانی می کنند، می تواند باعث درد گردن شده و به مرور زمان، به آسیب دیدگی منجر شود. متداول ترین وضعیت بدنی نادرست این است که گردن به پایین خم شده و سر در جلوی شانه ها قرار بگیرد.

به ازای هر ۳ سانتی که سر به سمت پایین می رود، ۵ کیلو فشار بیشتری به عضلات پشت و گردن وارد می شود. به یاد داشته باشید که برای اجتناب از این مسئله، چانه تان را به سمت داخل فشار دهید. این وضعیت بدنی باعث می شود قسمت فوقانی پشت نیز به سمت جلو خم شود و بر کل ستون فقرات فشار وارد می کند.

آسیب مچ دست چیست و فیزیوتراپی مچ دست چه کمکی می تواند بکند؟ درد مچ دست اغلب ناشی از پیچ خودگی ها یا شکستگی های ناشی از صدمات ناگهانی است. درد مچ دست همچنین می تواند در اثر مشکلاتی که برای مدت طولانی وجود داشته اند، مانند فشار های مکرر، آرتروز و سندرم تونل کارپال ایجاد شود.

از آنجا که بسیاری از عوامل می توانند باعث درد مچ دست شوند، تشخیص علت دقیق آن می تواند دشوار باشد، اما تشخیص دقیق علت آن برای درمان مناسب این درد ضروری است.

برای درمان آسیب مچ دست و بهبود درد آن فیزیوتراپی دست و بهره مند شدن از روش های درمانی فیزیوتراپی مچ دست بسیار کمک کننده است و با تقویت عضلات و روش های درمانی تخصصی شما را شر دردهای مچ دست رها می کند.

شایع ترین مشکلات مچ دست عبارتند از:

• التهاب تاندون یا التهاب غلاف تاندون
• آرتروز
• التهاب مفاصل
• شکستگی ها
• انقباض دوپویترن
• انگشتان ماشه

در مورد التهاب حاد ، باید استراحت و استفاده از یخ هم انجام شود. اگر از یخ استفاده می کنید، باید برای مدت کوتاهی خنک شوید، اما به صورت طولانه و خیلی سرد نباشه. در یک فروشگاه لوازم پزشکی، آتل های حمایتی وجود دارد که می تواند مچ دست شما را در دوره حاد تسکین دهد. در مورد التهاب مزمن ، تمرینات کششی و غیرعادی قطعا منطقی است.

روش‌های درمانی

استراحت

استراحت و اصلاح کرن فعالیت‌ها به منظور کاهش فشار به مچ دست. این کار می‌تواند در مواردی که می‌خواهید به شغل خود یا مثلا کار با کمپیوتر ادامه دهید، بسیار مشکل باشد.

سرما و گرمادرمانی

سرما موجب بی‌حس شدن درد مچ دست و منقبض شدن رگ‌های خونی می‌شود که این موضوع به کاهش تورم کمک می‌کند. بعد از آن، گرمادرمانی موجب افزایش جریان خون به ناحیه آسیب‌دیده می‌شود که این امر نیز باعث تسریع روند بهبودی می‌شود. گرما درمانی همچنین موجب شل شدن عضلات و در نتیجه کاهش درد می‌شود.

مچ‌بند طبی (بریس) و آتل‌بندی

در صورتی که یکی از تاندون‌ها یا رباط‌های مچ دست دچار پارگی یا کشیدگی شده باشد، ممکن است لازم باشد برای حفاظت از تاندون یا رباط آسیب‌دیده از مچ‌بند طبی (بریس) یا آتل مچ دست استفاده کنید. آتل‌های مچ دست خصوصا برای مواردی مفید هستند که آسیب مچ دست ناشی از انجام حرکات تکراری با مچ دست بوده است.

گچ گرفتن

در صورتی که یکی از استخوان‌های مچ دست شما شکسته باشد لازم است قسمت‌های شکسته شده در جای خود ثابت نگه داشته شوند تا به نحو صحیح جوش بخورند. برای ثابت نگه داشتن استخوان‌ها در کنار هم از گچ استفاده می‌شود.

دارودرمانی

داروهای مسکن غیرتجویزی مانند ایبوبروفن و استامینوفن می‌توانند درد مچ دست را کاهش دهند. مسکن‌های قوی‌تر تنها با نسخه پزشک قابل تهیه هستند.

تزریق کورتیزون

تزریق داروی ضدالتهاب یا کورتیزون (این روش تهاجمی محسوب می‌شود چرا که این داروها اثرات سیستمی بر کل بدن می‌گذارند)

تزریق پی آر پی

تزریقات PRP از پلاسمای خون گرفته می‌شوند. PRP یا پلاسمای غنی از پلاکت دارای بیش از ۳۰ نوع فاکتور رشد هستند که به نحو فعال بافت ماهیچه‌ها، تاندون‌ها ورباط‌های آسیب‌دیده را ترمیم می‌کنند.

اوزون‌تراپی

در روش اوزون‌تراپی گاز اوزون یا اکسیژن به بافت‌های آسیب‌دیده یا فرسایش یافته  و یا در نواحی دردناک تزریق می‌شود. اوزون موجب بازسازی بافت‌های آسیب‌دیده مچ دست شده و درد را تسکین می‌دهد. روش اوزون‌تراپی از طریق رساندن اکسیژن غنی به محل‌های آسیب‌دیده‌ی مچ دست و بافت‌های همبند اطراف آن عمل می‌کند و با رساندن اکسیژن به این نواحی موجب بهبودی سریع‌تر و بازگشت مفصل و بافت‌های مچ دست به عملکرد عادی می‌شود.

فیزیوتراپی

در فیزیوتراپی از روش‌های درمانی و برنامه‌های ورزشی مختلفی برای مشکلات تاندون مچ دست و آسیب‌های مچ دست استفاده می‌شود. همچنین ممکن است فیزیوتراپیست یک ارزیابی ارگونومیک روی محیط کار شما و نحوه کار کردن شما انجام دهد تا عواملی که در این رابطه موجب درد مچ دست شد‌ه‌اند شناسایی کرده و آن‌ها را برطرف کند.

ماساژدرمانی 

ماساژدرمانی با آزادسازی عضلات درگیر و بازگرداندن حالت ارتجاعی تارهای عضلانی، به تسکین درد مچ دست کمک می‌کند و باعث می‌شود که مجددا بتوانید مچ دست خود را آزادانه حرکت دهید. ماساژ دادن و کشیدن تاندون‌ها و رباط‌های مچ دست موجب آزادسازی فشار وارد شده بر عصب‌های مچ دست توسط رباط‌ها و تاندون‌ها می‌شود و بدین ترتیب درد و گزگز دست‌ها که بر اثر گیرافتادگی عصب بوده برطرف شده و به بهبودی سریع‌تر مچ دست کمک می‌شود.

الکتروتراپی با TENS

در روش تحریک الکتریکی عصب  (TENS)از پالس‌های الکتریکی مخصوصی برای تحریک مستقیم عصب‌های مچ دست استفاده می‌شود. این روش همچنین موجب تحریک کامل سیستم ایمنی و عملگرهای ترمیمی در بافت مچ دست می‌شود.

اولتراسوند‌تراپی

اولتراسوندموجب تسریع روند بازسازی بافت‌های مچ دست می‌شود و این کار را از طریق ایجاد ارتعاش در مفصل مچ دست و گرم کردن بافت‌های داخلی آن انجام می‌دهد. این گرما موجب شل شدن بافت‌های همبند شده و بیمار می‌تواند ورزش‌های مخصوص را به راحتی بیشتری انجام دهد که این موضوع موجب تسریع روند بهبودی می‌شود.

شاک‌ویوتراپی

شاک ویو‌تراپی موجب کاهش درد مچ دست ناشی از التهاب تاندون‌ها می‌شود. انجام شاک‌ویوتراپی موجب تشکیل مویرگ‌های جدید در ناحیه آسیب‌دیده شده و با افزایش جریان خون موضعی باعث می‌شود که روند ترمیمی بافتی که به طور مزمن دچار التهاب بوده است، آغاز شود و بافت آسیب‌دیده بازسازی شود.

درمان با لیزر سرد

در روش درمان با لیزر سرد یا لیزر کم توان از طول موج نوری خاصی استفاده می‌شود که به ناحیه آسیب‌دیده تابانده می‌شود و مکانیزم عملکردی سلول‌ها در مفاصل، تاندون‌ها و رباط‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد. درمان با لیزر سرد روشی فوق‌العاده برای کاهش درد و التهاب ناشی از آسیب بافت‌های نرم مچ دست می‌باشد. اشعه‌ی لیزر موجب بسته شدن کانال‌های التهابی می‌شود و بدین ترتیب ورم و التهاب ناشی از آسیب مچ را کاهش می‌دهد.

مگنت‌تراپی

در روش مگنت ‌تراپی، از میدان‌های الکترومغناطیسی استفاده می‌شود که می‌توانند به داخل مچ دست نفوذ کنند و موجب تغییر عملکرد سیستم عصبی در این ناحیه شده  و جریان خون در این ناحیه را افزایش دهند. مگنت‌تراپی دارای تاثیرات بالقوه‌ی دیگری برای تسکین درد مچ دست نیز هست.

برای جلوگیری از مشکلات در ناحیه مچ دست کارهای زیادی می توانید انجام دهید. روش های کار ارگونومیک به خصوص در کارهای اداری بسیار مهم است. صفحه کلید و ماوس کامپیوتر باید به شکل ارگونومیک باشند. اما تنظیم وضعیت نشستن به صورت جداگانه نیز باید امکان پذیر باشد.
همچنین لازم به ذکر است که تامین عصب دست در ستون فقرات گردنی است. به همین دلیل توجه به وضعیت ستون فقرات در مچ دست بسیار مهم است.

درد کف پا یک عارضه بسیار دردناک می باشد که در اغلب افراد شایع شده است و آزار دهنده است.

از همین رو دلایل متفاوتی می ‌تواند وجود داشته باشد تا بر روی بروز دادن این دردها، نقش مؤثری داشته باشند. در برخی اوقات ممکن است این دردها به حدی زیاد و طاقت ‌فرسا باشند که فرد آسیب‌دیده نتواند بر روی پای خود راه برود.

یکی دیگر از دردهای شایع در کف پا، درد پاشنه پا می باشد که این درد نیز به علت التهابات فاشیست در کف پا رخ می‌ دهد. ممکن است در برخی موارد این دردها کوتاه‌ مدت باشند و سریعاً بدون هیچ‌ گونه عمل درمانی، بر طرف شوند

.اما در برخی اوقات این دردها به حدی زیاد می باشند و تشدید می‌شوند که باعث سوزش بسیاری در کف پا می شوند، همچنین باید گفت که درد قوس کف پا ناشی از آسیب ‌های عضله تاندون، رباط استخوان یا اعصاب کف پا می ‌باشد. همان طور که ذکر کردیم اغلب دردهایی که در کف پا رخ می ‌دهند، ناشی از فشار و التهاب ‌های می ‌باشند.

درد کف پا معمولا باعث درد تیزی می شود که معمولا در صبح با اولین قدم های شما اتفاق می افتد .

با بلند شدن و تحرک بیشتر، معمولا درد کاهش می یابد، اما ممکن است بعد از ایستادن برای مدت زمان طولانی یا بعد از برخواستن از حالت نشسته، این درد دوباره برگردد .

درد کف پا یا پلنتار فاسیتیس در دونده ها شایع تر است .

علاوه بر این، افرادی که اضافه وزن دارند و کسانی که کفش های نامناسبی می پوشند، بیشتر در خطر ابتلا به دردهای کف و پاشنه پا هستند .

درمان درد کف پا یا پلانتار فاسیتیس

اکثر افراد مبتلا به پلانتار فاسیتیس در طی چند ماه با درمان های محافظه کارانه، از جمله استراحت، یخ گذاشتن روی ناحیه دردناک و کشش، بهبود می یابند .

داروها

داروهای مسکن مانند ایبوپروفن (Advil، Motrin IB و غیره) و سدیم ناپروکسن (Aleve) می توانند درد و التهاب مربوط به پلانتار فاسیتیس یا درد کف پا را کاهش دهند .

درمان ها

تمرینات کششی و قدرتی و یا استفاده از دستگاه های تخصصی ممکن است باعث کاهش علائم شود. مانند:

فیزیوتراپی درد کف پا

فیزیوتراپیست می تواند یک سری تمرینات را برای کشیدن پلانتار فاسیتیس و تاندون آشیل و تقویت عضلات پاشنه که ضعف آنها باعث تضعیف مچ پا و پاشنه ی پا میشود، به شما آموزش دهد .

فیزیوتراپیست همچنین ممکن است به شما آموزش دهد تا تیپینگ ورزشی را برای مراقبت از پاشنه ی خود به کار ببرید .

ورزش های فیزیوتراپی پا چگونه می ‌باشند؟

ورزش برای ناحیه پا به ۲ قسمت تقسیم می شود. تمریناتی که روی تخت می باشد و تمرینات راه رفتنی.

باید بدانید که این تمرینات اولیه باید در جهت کم کردن التهابات ناحیه صدمه دیده پا و کشش عضلات اطراف آن باشند و همین ‌طور تمریناتی باید در جهت افزودن ثبات و تقویت کردن مفاصل پا در فیزیوتراپی پا صورت بگیرد

همچنین در قسمت ‌های بالاتر مانند: زانو، لگن و ناحیه ستون فقرات انجام شوند. بعد از پشت سر گذاشتن تمرین ‌های اولیه فیزیوتراپی، باید تمرینات ایزومتریک و ایزوتونیک که باعث می ‌شوند، کوتاه ‌ترین و بلندترین عضلات پا تقویت شوند را انجام دهیم تا از این طریق، بتوانیم تأثیرات لازم را بر روی درمان پا مشاهده کنیم.

چه بیمارانی فیزیوتراپی کف پا را انجام می دهند؟

بیمارانی که می‌توانند از خدمات فیزیوتراپی کف‌پا بهره‌مند شوند شامل:

سندروم مورتون
اسپاسم های عضلانی ناحیه کف پا
کف پای صاف
خار پاشنه
التهاب فاشیای پلانتار
شکستگی جونز
سندروم تونل تارسال
درد های کف پا
بیماری سیور
متاتارسالژیا
هالوکس والگوس
آسیب های تروماتیک کف پا و انواع شکستگی ها

 

فیزیوتراپی کف پا چگونه انجام می گیرد؟

ورزش های بسیار مؤثری برای دردهای پاشنه و کف پا وجود دارد تا به واسطه آن بتوان دردهای ناشی از کف پا را برطرف کرد. به ‌طور کلی دردهای کف پا و پاشنه بسیار رایج می باشند و برای بسیاری از افراد مشکل ‌ساز بوده ‌اند، البته باید بگوییم درمان‌ های آن نیز با بقیه اجزای بدن تفاوت اندکی دارند و یکی دیگر از عواملی که باعث می شود کف پا دچار درد باشد، صافی کف پا می باشد

همچنین در برخی نیز ممکن است به دلیل قوس زیاد کف پا، دچار دردهای زیاد و شدیدی در کف پا باشند که این اغلب در ورزش ‌کاران حرفه‌ای اتفاق می‌ افتد، البته لازم است بگوییم که مشکل این افراد مزمن می باشد و نیازمند درمان ‌های طولانی ‌مدت برای برطرف کردن مشکل خود هستند.

به همین دلیل برای درمان مناسب بهتر است از کفش‌ های طبی که کفی ‌های مناسبی دارند و دارای نرمی مناسبی در کف پا هستند، استفاده کنند تا بتوانند از این طریق دردهای ناشی کف پا را بر طرف کنند و با برگرداندن قوس پا در این روند بسیار مؤثر باشند

ورزش و حرکات مناسب

همچنین فیزیوتراپی می ‌تواند با در نظر گرفتن یک سری ورزش‌ ها و حرکات های مناسب درمان کف پا را انجام دهند. اصولاً این حرکات و ورزش‌ ها برای بافت ‌های کف پا و تاندون آشیل توصیه می‌شوند، البته لازم است بگوییم برخی دیگر از بیماران مشکلات کوتاهی تاندون آشیل پا را دارند و به واسطه آن دردهای ناشی از کوتاهی تاندون برای آن‌ ها صورت می گیرد.

مرکز فیزیوتراپی پرسیمه با بهره گیری از آخرین تکنولوژی برای درمان درد کف پا در خمت شماست

گردن درد از مشکلاتی است که بیشتر افراد حداقل یک بار در زندگی دچار آن شده‌اند. علت درد گردن می‌تواند به خاطر نحوه غلط نشستن یا بد خوابیدن باشد. تمرینات ورزشی و روش‌های متفاوتی تحت عنوان فیزیوتراپی گردن و با هدف بهبود و همچنین درمان گردن درد وجود دارد که در این مطلب بررسی می‌کنیم.

گردن درد یکی از دردهای اسکلتی عضلانی به شمار می‌رود که امروزه شیوع بسیار زیادی پیدا کرده است. در حدود ۱۰% از افراد با یک دوره درد گردن در هر سال روبرو می‌شوند. به هر حال گردن درد در بین زنان کمی بیشتر از مردان مشاهده می شود.

ستون فقرات گردنی شامل هفت مهره و ديسک‌های بين مهره‌ای است. اين مهره‌ها با تحمل وزن سر، عامل حرکات متنوع آن نيز هستند.

ريشه‌های عصبی مربوط به اندام‌های فوقانی از ميان مهره‌های گردن عبور کرده و سپس به نواحی بازو، ساعد و انگشتان دستان امتداد می‌يابند. عضلات بسياری در ناحيه گردن وجود دارند، بعضی از آنها از ناحيه پس سری تا مهره‌های سينه‌ای کشيده شده‌اند.

علت درد گردن چیست؟

علت درد گردن می‌تواند به دلیل مشکلاتی در هر کدام از قسمت‌های تشکیل دهنده آن اتفاق بیفتد. مشکلاتی در استخوان، لیگامان، عضلات و اعصاب. گاهی مشکلات گردن موجب درد می‌شود ولی بیمار درد را در خود گردن احساس نمی‌کند. درد ممکن است در شانه یا در اندام فوقانی یا در ستون مهره‌ای سینه‌ای احساس شود.

علت گردن درد می‌تواند از آسیب، وضعیت بدنی ضعیف، استرس، سایش طبیعی، بیماری و سایر علت‌ها باشد. عدم هم ترازی ستون فقرات (برای مثال خمیدگی یا خوابیدن روی شکم) و بلند کردن اجسام سنگین به صورت نادرست بر روی ستون فقرات گردنی فشار وارد می‌کند و آسیب را محتمل‌تر می‌کند.

گردن درد چه زمانی اتفاق می‌افتد؟

گردن درد زمانی اتفاق می‌افتد که ستون فقرات توسط صدمات، بیماری‌ها، ساییدگی و همچنین مکانیک ضعیف بدن تحت فشار قرار می‌گیرد. تمام گروه‌های سنی در معرض خطر ایجاد گردن درد هستند. افرادی که در یک محل نشسته و فعالیت با کامپیوتر را برای مدت زمان طولانی انجام می‌دهند نیز با سطح بالای این خطر مواجه هستند.

چه عواملی باعث گردن درد می‌شود؟

در اغلب موارد علت درد گردن ناشی از فعالیت‌هایی است که شامل حرکت طولانی مدت و مکرر گردن می‌باشند. این حرکات گردن منجر به کشیدگی، در رفتگی (آسیب دیدن یک رباط) یا گرفتگی و اسپاسم گردن می شود.

فعالیت‌هایی که باعث صدمه وارد شدن به گردن می‌شود، شامل موارد زیر می‌شوند:

۱) گرفتن سر جلوتر از بدن

گرفتن سر جلوتر از بدن یا در وضعیت نامناسب برای مدتی طولانی در حین کار کردن، کتاب خواندن، تماشای تلویزیون، و غیره.

۲) حالت خواب

خوابیدن بر روی بالشتی که بیش از حد سفت یا صاف است یا به خوبی از گردن شما محافظت نمی‌کند یا خوابیدن بر روی شکم در حالی که گردن شما به سمتی چرخیده و خم شده باشد. قرار دادن سر بر روی مشت یا بازوی خود به مدت طولانی.

۳) کار یا ورزش

کار یا ورزشی که در آن از قسمت بالای بدن و بازوها استفاده می‌شود، مثل نقاشی کردن سقف یا کارهایی که برای انجام آنها باید سر را بالا بگیرید.

۴) فشار و تمرکز شدید بر روی یک کار

فشار و تمرکز شدید بر روی یک کار نیز باعث درد مهره‌ های گردن می‌شود. در یک یا چند عضله که سر، گردن و شانه‌ها را به هم متصل می‌کنند، دچار کشیدگی می‌شوند. این عضله گردن سفت و دردناک می‌شوند که ممکن است در این حالت درد گردن با سر درد و سرگیجه نیز همراه باشد.

۵) آسیب دیدگی‌هایی که باعث گردن درد می‌شوند

آسیب دیدگی‌هایی که باعث درد در گردن می‌شود، شامل موارد زیر است:

1. آسیب دیدگی‌های خفیف: به طور مثال سکندری خوردن یا زمین خوردن در فواصل کوتاه تا حرکت شدید ستون فقرات گردن را شامل می‌شود.
2. آسیب دیدگی‌های شدید: آسیب دیدگی گردن در تصادف با خودرو، زمین خوردن از ارتفاع قابل توجه، ضربه مستقیم به صورت یا کمر یا قسمت بالا یا درد پشت سر، و برخوردهای ورزشی.

۶) بیماری هایی که باعث گردن درد می شوند

این بیماری‌ها عبارتند از:

• تنگی کانال نخاعی
• آرتروز گردن (اسپوندیلوز گردن)
• مننژیت که باعث التهاب دور بافت‌های مغر و طناب نخاعی می‌شود
• آنفولانزا که باعث درد گرفتن گردن و قسمت‌های دیگر بدن می‌شود

۷) بیماری‌های مزمن

بیماری‌های مزمن از قبیل: فیبرومیالژیا، آرتریت روماتوئید، اسپوندیلیت آنکیلوزان، تورتیکولی (کجی گردن) باعث گردن درد می‌شود.

۸) فشار بر روی عصب

فشرده شدن عصب ستون فقراتی می‌تواند باعث بروز دردی شود که از ابتدای کانال نخاعی شروع و سپس به سمت بازوها و دست‌ها و انگشت‌ها می‌رود. درد ناشی از فشار بر روی عصب با درد ناشی از سندروم تونل کارپ که معمولا با بی حسی همراه است متفاوت است.

۹) استیوآرتریت

با پیر شدن دیسک، دیسک خشک شده و کوچک می‌شود و ممکن است خارهای استخوانی تشکیل شود. این تغییرات منجر به تنگی مجرا یا فتق دیسک گردن و بروز علائم دیسک گردن می‌شود.

۱۰) تنگی کانال نخاعی

نازک شدن کانال‌های استخوانی در ستون فقرات می‌تواند به طناب نخاعی و عصب‌ها فشار می‌آورد و باعث تورم و التهاب آن‌ها می‌شود.

پزشکان فیزیوتراپ دارای تخصص کافی در ارزیابی و اصلاح تعادل و تناسب ماهیچه‌هایی که علت درد گردن شده‌اند هستند. گردن درد معمولا با سابقه پزشکی و معاینه تشخیص داده می‌شود.

پزشک دامنه حرکتی شما را بررسی می‌کند و درد گردن ناشی از حرکت را ارزیابی می‌کند. پزشک، نواحی التهاب و هر گونه تغییر عصبی مثل بی‌حسی، کرختی یا ضعف در دست یا بازو را بررسی می‌کند.

آزمایش‌های خون برای بررسی بیماری یا عفونت صورت می‌گیرد. تست عکس برداری اشعه ایکس برای تشخیص علت گردن درد بسیار موثر است. آزمایش های ساده اشعه ایکس می‌تواند اختلالاتی مانند تنگی فضای دیسک، بیماری‌های روماتیسم، جراحت و زخم، لغزندگی دیسک، استنوزیس (تنگی کانال نخاعی)، شکستگی و عدم استحکام ناشی از کشیدگی بیش از حد را نشان دهد.

۱۱) دیسک گردن (بیرون زدگی دیسک)

قسمت مرکزی و ژله مانند دیسک ستون فقرات می‌تواند متورم شود یا توسط یک ناحیه ضعیف در دیوار پاره شود و روی عصب‌ها فشار آورد.

روش‌های درمان گردن درد

درمان گردن درد با کمپرس (گرما درمانی و سرما درمانی)

از دیگر راهکارهای تسکین درد گردن، گرم‌کردن و سردکردن ناحیه درد است. گرما درمانی و سرما درمانی نیز روش‌هایی هستند که برای کمک به شل کردن عضلات و کاهش التهاب مورد استفاده قرار می‌گیرند.

می‌توان با قرار دادن کیسه آب گرم یا کیسه یخ در محل درد به مدت ۱۰ تا ۲۰ دقیقه در هر بار و چهار تا شش بار در روز، درد گردن را تسکین داد. هنگام استفاده از این دو روش، باید از یک حوله یا پارچه بین کیسه‌ها و بدن‌ برای جلوگیری از تماس مستقیم آن‌ها با پوست استفاده کرد.

درد گردن را با دارو درمان کنید

پزشک ممکن است برای درمان گردن درد مصرف دارو را به شما توصیه کند. میزان شدت درد بر روی انتخاب نوع دارو تاثیرگذار است. داروهای مختلف و متعددی از داروهای مسکن گرفته تا داروهای ضد التهابی مثل استروئیدها به کاهش درد گردن در حین بهبودی کمک می‌کند.

بسته به گردن درد و نوع نشانه‌های دیسک گردن، یا این داروها را به تنهایی مصرف می‌کنید یا با فیزیوتراپی گردن و درمان‌های دیگر آنها را مورد استفاده قرار می‌دهید.

شما باید برای مصرف همه این داروها به توصیه‌های پزشک با دقت گوش دهید. بدون مشورت پزشک هرگز داروهای با تجویز پزشک و داروهای بدون نسخه را با یکدیگر مصرف نکنید.

این روش های منفعلانه کارآمد هستند، اما در درمان گردن درد نباید جایگزین حرکات اصلاحی گردن، اصلاح طرز نشستن و ایستادن و نرمش و ورزش گردن شوند.

برای درمان گردن درد، استراحت کنید

برای درمان گردن درد از انجام حرکات و کارهایی که درد شما را شدید‌تر می کنند خودداری فرمایید و به آن قسمت‌ها استراحت دهید.

درمان گردن درد با فیزیوتراپی

فیزیوتراپی بر استحکام و تقویت عضلات، تاندون‌ها و رباط‌های محافظ کننده مهره‌ها تمرکز دارد. اهداف اصلی فیزیوتراپی گردن درد عبارتند از:

1. تمرینات مربوط به کشش و استحکام عضلات در نواحی مورد نظر، سرعت بخشیدن به فرآیند درمان با کاهش ورم و گردن درد و در عین حال انعطاف پذیر و قدرتمند کردن عضلات
2. آموزش نحوه نشستن و ایستادن و راه رفتن صحیح به منظور محافظت از گردن و ستون فقرات و جلوگیری از دردهای گردن آتی
3. آموزش دادن بیماران در مورد نحوه مراقبت از درد گردن ناگهانی، در صورت به وجود آمدن آسیب دیدگی مجدد

 

اگر از درد گردن رنج می برید و این درد زندگی روزمره شما را مختل کرده است، با ما تماس بگیرید

اثر فیزیوتراپی بر زانو چیست؟

فیزیوتراپی زانو یکی از روش های درمان دردهای زانو است که به منظور بدست آوردن توانایی و بهبود حرکت زانو انجام می شود. هدف فیزیوتراپی برای درد زانو، درمان و توانبخشی شما بعد از صدمه دیدن یا آسیب دیدگی است تا شما بتوانید فعالیت های خود را در سریعترین زمان ممکن آغاز کنید.

زمانی که شما برای درمان دردهای زانوی خود به پزشک متخصص ارتوپد مراجعه کنید؛ این متخصصین عموما پس از بررسی علت درد و ارائه انواع روش های درمانی، شما را به یک فیزیوتراپ ارجاع می کند؛ زیرا فیزیوتراپی یک جز جدانشدنی از درمان انواع دردها و آسیب های زانو است.

از جمله اقداماتی که در فیزیوتراپی برای درمان زانو درد انجام می دهد شامل:

بهبود و برگرداندن دامنه حرکتی مفصل زانو

افزایش انعطاف پذیری و برگرداندن قدرت به عضلات پا

فواید فیزیوتراپی زانو چیست ؟

بازگشت بیمار به مرحله ای که قادر باشد، فعالیت‌های روزمره و عادی خود را بدون هیچ گونه کمکی پیش ببرد،  هدف فیزیوتراپی محسوب می‌شود. اگر فرد زانو درد نداشته باشد، میتواند بسیاری از فعالیت های روزمره را به آسانی انجام دهد،

اصولاً تکنیکهای فیزیوتراپی زانو به منظور حفظ استقامت ماهیچه ها و بهبود حرکات آنها طراحی شده و آموزش می‌دهد که تغییر موقعیت از حالتی به حالت دیگر چگونه به شکل صحیح صورت گیرد، همچنین در صورت لزوم، روش استفاده  از وسایل کمکی در هنگام راه رفتن  را آموزش می‌دهد.

در اغلب موارد، آسیب دیدگی منیسک، بدون جراحی می‌تواند بهبود یابد. برای اطمینان از صحت این موضوع، یک دوره کوتاه درمانی توسط فیزیوتراپیست برای مریض تدارک داده می‌شود، بعد از آن پزشک متخصص با معاینه تشخیص می‌دهد که جراحی لازم است یا خیر.

روش های فیزیوتراپی زانو :

۱– روش اولتراسوند(امواج ماوراء صوت) :

اگر آسیب دیدگی در حد کشیدگی عضله و یا مشکلاتی  باشد که برای دوندگان پیش می‌آید از این روش جهت فیزیوتراپی زانو استفاده می‌شود. به طور کلی این روش از رایج ترین روش ها در درمانی زانوست.

استفاده امواج ماوراء صوت از سال ۱۹۵۰به بعد رواج یافت. امروزه تنوع بیشتری  پیدا کرده و انواع مختلف درمان با امواج اولتراسوند در دسترس است. هر کدام از این روش‌ها در موارد مختلفی به کار می‌رود، اما دارای اصول و عملکرد یکسانی است.

۲- روش مگنت تراپی

بعضی از اوقات جهت فیزیوتراپی زانو ، درد مفاصل ویا درد زانو با مگنت تراپی درمان می‌شود، درمانی که بدون درد است . در این روش از امواج الکترومغناطیسی استفاده می شود، سیگنالی که به واسطه میدان الکترومغناطیسی ایجاد می‌شود در درمان درد زانو موثر است.

۳- ورزش به همراه حرکات اصلاحی

دراین روش باید کاری کرد تا از فشار بر روی مفاصل کم شود و از عضلات زانو حمایت شود،  این امر با ورزش وحرکات اصلاحی صورت می‌گیرد، حرکاتی که قدرت وتحمل عضلات پا ، یعنی عضله چهارسر ران و زردپی را افزایش می دهد، به این ترتیب، عملکرد عضلات پا بهبود می‌یابد.

در فیزیوتراپی زانو فیزیوتراپیست می‌تواند تشخیص بدهد که شما تا چه اندازه به حرکت اصلاحی و ورزش نیاز دارید،  متخصص ضمن پروسه درمان و توانبخشی، نوع عملکرد را تحلیل می‌کند.

۴- روش الکتروتراپی

یکی از روش‌های درمان زانو درد و فیزیوتراپی زانو با دستگاه استفاده از الکتروتراپی است، این روش نوعی درمان فیزیکی است، به این معنی که پدهای الکتریکی بر روی پوست قرار می‌گیرد و به این ترتیب اعصاب وفیبرهای عضلانی تحریک می‌شوند.

در حال حاضر، در کلینیک های توانبخشی، انواع گوناگونی از دستگاههای الکتروتراپی موجود است، TENS از معروف‌ترین دستگاه‌هاست. استفاده از این دستگاهها سبب می‌شود تا درد  کاهش یابد ، سرعت درمان  بیشتر شود، بهبودی تسهیل شود و همچنین توانبخشی عضلات سریع‌تر انجام گیرد.

مکانیسم کار این دستگاه‌ها، قطع، تغییر و یا القای پالس الکتریکی است. این عمل توسط تغییر در فرکانس‌های الکتریکی انجام می‌شود.

نتیجه کار این دستگاه‌ها بر روی بیمار، تحریک آزاد سازی اندروفین خواهد بود، اندروفین همان هورمون ضد درد است، گذشته از این، تحریک ماهیچه‌ها، افزایش گردش خون و کاهش التهاب در محل، نیز از نتایج این سیستم درمانی است.

فیزیوتراپی درمانی است که به بهبود حرکت و عملکرد بدن پس از آسیب، تشخیص بیماری یا عدم تناسب کمک می‌کند. در فیزیوتراپی از دارو، تزریقات یا جراحی استفاده نمی‌شود بلکه از طریق بهبود جسمی و پیشگیری از بدتر شدن آسیب به روند درمان بیمار کمک می‌شود. به طور کلی، فیزیوتراپی به جلوگیری از ضعف و آسیب، کنترل بیماری‌های مزمن و حاد، کنترل و بهبود عملکرد جسمی بیمار، ترمیم آسیب‌ها و همچنین آموزش بیماران به منظور پیشگیری از عود بیشتر کمک می‌کند.

بیماری ها و مشکلاتی که نیاز به فیزیوتراپی دارند

• افرادی که دچار صدمات دست و پا شده اند، مثل شکستگی استخوان، رگ به رگ شدن، و یا کبودی.
• بیمارانی که دچار سکته مغزی شده اند.
• بیمارانی که از انواع فلج ها رنج می برند.
• بیماری های تنفسی مانند آسم، بیماری های مزمن ریوی، فیبروز کیستی.
• بیماری های عصبی مانند ام اس، پارکینسون.
• انواع کمردرد ها و آسیب به رباط، ورم مفاصل و پوکی استخوان، فلج مغزی و گردن درد.
• پیوند کلیه
• درمان سرطان

تکنیک‌های فیزیوتراپی

ماساژ درمانی

حرکت دادن بافت‌های نرم و مفاصل برای گردش خون بهتر، تسکین گرفتگی‌ و اسپاسم‌های عضلانی با استفاده از دست به عنوان ماساژ شناخته می‌شود. ماساژ درمانی در فیزیوتراپی به دلایل زیر استفاده می‌شود:

• گردش خون در قسمت‌های مختلف بدن را بهبود می‌بخشد.
• به کاهش تجمع مایعات در اعضای بدن و دفع سموم کمک می‌کند.
• حرکت عضلات در قسمت‌های مختلف بدن را آسان‌‌تر می‌کند.
• فشار خون را پایین می‌آورد.
• درد را تسکین داده و به آرامش شما کمک می‌کند.

شرایطی مانند مشکلات گردن، سردرد و استرس معمولاً با استفاده از روش ماساژ درمان می‌شوند.

ورزش درمانی

ورزش‌هایی مانند دوچرخه‌سواری یا شنا برای افرادی که از بیماری یا آسیب دیدگی بهبود می‌یابند اما تحرک آن‌ها دچار مشکلاتی شده است، توصیه می‌شود.

ورزش به تقویت حرکت بدن کمک می‌کند و دامنه حرکتی را بهبود می‌بخشد. ورزش می‌تواند غیرفعال یا فعال باشد. در ورزش غیر فعال، فیزیوتراپیست بدن شما را با کشش‌های خاص و مناسب، تحت فشار‌هایی قرار می‌دهد و کار اصلی بر عهده‌ی او است. به عنوان مثال کشش همسترینگ یک تمرین غیرفعال است که در آن فیزیوتراپیست پای شما را برای کشش عضله همسترینگ در پشت ران بالا می‌برد. تمرینات فعال مانند ورزش‌های تقویت لگن، وزنه برداری و آهسته دویدن تحت توانایی‌های بیمار و توسط خود او انجام می‌شوند.

درمان‌های مبتنی بر انرژی

در درمان مبتنی بر انرژی که به آن الکتروتراپی نیز گفته می‌شود، از انواع مختلف انرژی مانند جریان‌های الکتریکی یا تکانه‌ها برای تحریک سیستم عصبی استفاده می‌شود. تکانه‌های الکتریکی باعث انقباض و بهبودی عضلات می‌شوند. این درمان شامل روش‌های زیر می‌شود:

اولتراسوند

در این روش درمانی از امواج صوتی با فرکانس بالا برای درمان آسیب‌های عمیق بافتی با افزایش گردش خون و فعالیت سلول استفاده می‌شود. این فرآیند، آسیب را بهبود می‌بخشد، درد و اسپاسم عضلات را کاهش می‌دهد و به درمان بیماری‌های اسکلتی-عضلانی مانند رگ به رگ شدن، اپی کندیلیت یا التهاب تاندون کمک می‌کند.

نور یا لیزر درمانی

در این روش درمانی، لیزرها در طول موج خاصی برای روند بهبودی بافت‌های آسیب دیده استفاده می‌شوند. این روش درمانی بدون درد است. برای درمان آرتروپاتی مانند آرتریت روماتوئید، مدیریت درد و آسیب بافت نرم استفاده می‌شود.

تحریک الکتریکی عصبی عضلانی

TENS یا تحریک الکتریکی عصبی عضلانی از طریق پوست، به کاهش درد در اطراف بافت آسیب دیده کمک می‌کند. روش تحریک الکتریکی عصبی عضلانی، برای از بین بردن درد از جریان الکتریکی با ولتاژ پایین استفاده می‌کند. از TENS برای درمان دردهای حاد و همچنین مزمن مانند کمردرد، فیبرومیالژیا، التهاب تاندون و نوروپاتی دیابتی استفاده می‌شود.

آب درمانی

آب درمانی یک روش درمانی مبتنی بر آب است که مزیت‌های آن، آرامش بخشی و تسکین دهنده درد می‌باشد. این کار در یک استخر گرم و کم عمق یا یک حمام آب درمانی بی‌نظیر انجام می‌شود. آب گرم به شل شدن و تسکین اسپاسم عضلات کمک می‌کند.

ارگونومی

علاوه بر اصلاح مشکلاتی که در بدن شما به وجود آمده است، فیزیوتراپیست‌ها همچنین سعی می‌کنند محل نشستن و محیطی که در آن فعالیت و تحرک دارید را دوباره بررسی کنند تا دچار همان مشکلات نشوید. به همین دلیل فیزیوتراپیست‌ها در مورد نحوه قرارگیری میز، صندلی و رایانه خود در محل کار مشاوره‌ و آموزش‌هایی ارائه می‌دهند.

 

فیزیوتراپیست برنامه های توان بخشی را بر روی بیماران در طی جلسات مختلف انجام می دهد و روند پیشرفت بیمار در طی جلسات مختلف را بررسی می کند ، مرکز فیزیوتراپی پرسیمه آماده خدمت رسانی به بیماران عزیز میباشد.

فیزیوتراپی ورزشی چیست؟ در پاسخ بخ این سوال باید گفت که این رشته یکی از رشته های تخصصی فیزیوتراپی است. در این رشته فیزیوتراپیست با بهره مندی از روشهای مختلف نسبت به توانبخشی بیمارانی که دچار آسیب های ورزشی شده اند می پردازد. همچنین پیشگیری و درمان آسیب های ورزشی از دیگر فعالیت های این شاخه است.

فیزیوتراپیست ورزشی فردی است که در باشگاه های ورزشی، میادین ورزشی و یا مراکز فیزیوتراپی همراه ورزشکاران است. فیزیوتراپیست مسئولیت جلوگیری از آسیب های ورزشکاران، درمان و بهبودی زود هنگام را بر عهده دارد.

“فیزیوتراپی به فرد کمک می کند تا توانایی هایش را افزایش دهد، یا در شخصی که بیماری پیش رونده مثل ام اس دارد توانایی هایش را حفظ کند و یا در کسی که یک سری از توانایی هایش را از دست داده است فعالیت ها و توانایی های جایگزین پیدا کند و به فرد آموزش های لازم را جهت حفظ حداکثر استقلال بدهد.”